Şimdi Siz de Herkes Gibisiniz

 

Hepimiz hayat tiyatrosunun birer oyuncusuyuz. Doğumla açılan perde son sahnede, son nefesle kapanır ve rolümüz sona erer o anda. Hepimiz kendi oyunumuzun başrolüyüzdür. Ama hepimiz hayat tiyatrosunun figüranı olmaktan öteye de geçemeyiz. Kendini oyuna fazla kaptırınca insan figüranlığı abartır ve kendini başrol zanneder bir iki alkış duyunca. İşte dünyamıza yani figüranların kendini başrol sandığı hayat tiyatromuza hoş geldiniz.

   Değer verdiğimiz, önemli gördüğümüz, herkesten farklı bir yere koyduğumuz insanların değişimlerini izliyoruz tiyatromuzun bugünlerdeki oyununda. Kendilerini tanıttıklarını andan şu ana kadar geçen süreye bakınca bu denli bir değişimin olabileceği ihtimalini unutmuş olmanın pişmanlığını herkes yaşıyordur kanımca. Çünkü insanlara artık safça, temizce, içtenlikle inanmanın büyük bir hata olduğunu yine unuttuk. Vaktiyle beylik laflar edip size yüzlerce kelimeden oluşan cümleler dizen, güzel güzel laflar eden insanın aslında bir maskenin ardında yaşadığı gerçeğini ancak şimdi anlıyor insan. Kısa süren güzel zamanlar, sözde mutlu anlar, keyifli sohbetler yerini boşluğa ve bir çok soruya bırakıyor. Ve insan şu soruyu sormadan edemiyor: "Neden?"